تاريخ انتشار : 1401/12/23 - 14:48
كد :215
تاثیر داروها در ارتودنسی
در این مقاله به شرح و بررسی تاثیر انواع داروها در درمان به وسیله دستگاه ارتودنسی مانند دارو های تسهیل کننده درمان ارتودنسی، دارو های بی اثر در درمان ارتودنسی و نکات مختلفی که در این زمینه با اهمیت هستند، می پردازیم.
ارتودنسی به عنوان یکی از جدید ترین شاخه های علم دندان پزشکی شناخته می شود که به درمان مشکلات و ناهنجاری دهان، دندان ها و فک ها می پردازد، اما گاهی هم زمان با درمان به وسیله ارتودنسی، فرد مجبور به مصرف انواع دارو ها می شود.
در این مقاله به شرح و بررسی تاثیر انواع داروها در درمان به وسیله دستگاه ارتودنسی و نکات مختلفی که در این زمینه با اهمیت هستند، می پردازیم.

تاثیر داروها در ارتودنسی چگونه است؟
یکی از جدید ترین روش های درمانی در علم دندان پزشکی، نصب و استفاده از انواع دستگاه های ارتودنسی دندان ها می باشد، با نصب دستگاه ارتودنسی، به دندان ها فشاری با میزان مشخص وارد می شود که مقدار این فشار به میزان ناهنجاری دندان ها بستگی دارد.
اگر فرد در زمان نصب و استفاده از دستگاه ارتودنسی بر روی دندان ها، نیاز به مصرف دارو های متنوعی داشته باشد، ممکن است برخی از این دارو ها برروی لثه ها، دندان ها و دهان فرد تاثیر بگذارند و در نتیجه باعث اتساع و التهاب عروق شوند، که در نتیجه ممکن است این مسئله مانع از تاثیر مثبت دستگاه ارتودنسی بر درمان ناهنجاری دندان ها داشته باشد.
در زیر به نقش انواع دارو ها و تاثیری که بر درمان به وسیله دستگاه ارتودنسی می گذارند، می پردازیم.
دارو های تسهیل کننده درمان ارتودنسی
دارو های متنوعی مانند کلسیم، کلاژن، آدنوزین مونو فسفات و پروستاگلاندین با کاهش التهاب باعث آسانی درمان به وسیله ارتودنسی در دهان، دندان ها و فک ها می شوند.
دارو های سخت کننده درمان ارتودنسی
دارو هایی مانند ایبوپروفن ها با اینکه به عنوان تسکین کننده درد شناخته می شوند ولی می توانند با گذشت زمان باعث جلوگیری از حرکت مناسب دندان ها در ارتودنسی شوند.
انواع دارو های مسکن مانند داروهای غیراستروئیدی و کورتون ها با این که می توانند باعث تسکین درد شوند ولی می توانند باعث شوند تا دندان ها در طول دوره ارتودنسی به خوبی حرکت نکنند و درمان ارتودنسی ناتمام باقی بماند. در صورتی فرد از این نوع مسکن های درد استفاده کند، ممکن است باعث شوند تا دندان ها در ارتودنسی از حرکت بایستند و درمان ارتودنسی ناقص باقی بماند.
مصرف انواع دارو ها مانند دیکلوفناک، ایندومتاسین، مورفین، آسپرین و ترامادول می توانند باعث اختلال در درمان به وسیله دستگاه ارتودنسی شوند، در نتیجه دندان ها نیز از حرکت بایستند و درمان ارتودنسی ناقص باقی بماند.
دارو های متنوع دیگری مانند لسی تونین و ایندومتاسین نیز علاوه بر پایین آوردن سرعت حرکت دندان ها، باعث اختلال در درمان می شوند.
انواع دارو های ضد افسردگی مانند آمی تریپتیلین و دوکسپین نیز می توانند باعث کاهش سرعت دندان ها در ارتودنسی شوند.
دارو های بی اثر در درمان ارتودنسی
انواع استامینوفن به عنوان دارو های کاهش دهنده درد، تاثیر زیادی در حرکت دندان ها ندارند و در نتیجه می توانند به عنوان دارویی مناسب برای تسکین درد، مورد استفاده قرار بگیرند.
ویتامین ها نیز تاثیری بر روی حرکت دندان ها نخواهند داشت و می توانند در زمان ارتودنسی دندان ها مورد استفاده قرار بگیرند.
بیشتر بدانید : متخصص ارتودنسی در کرج