پوکی استخوان و ارتودنسی

پوکی استخوان و ارتودنسی

پوکی استخوان یک بیماری اسکلتی و استخوانی است که معمولا در افراد کهنسال و بویژه بانوان دیده می شود.
مهمترین ویژگی این بیماری، کاهش استحکام استخوان های بدن است که سبب می شود استخوان ها در معرض آسیب و شکستگی قرار بگیرند.
بیشترین احتمال شکستگی در استخوان مهره های ستون فقرات است. ولی خطرناک ترین شکستگی های این بیماری، در حفره لگن رخ می دهد که احتمال مرگ و میر بیشتری دارد.
در انسان ها تراکم استخوان های بدن در دوران بلوغ افزایش یافته و در ۲۵ تا ۳۵ سالگی به بیشترین میزان خود می‌رسد.
پس از ۴۰ سالگی به تدریج تراکم استخوان‌های بدن کم می‌گردد و این روند تا آخر عمر ادامه می یابد.
پوکی استخوان یک بیماری مزمن ولی خاموش است و تا زمانی که شکستگی ایجاد نشود علامتی ندارد.
شکستگی ناشی از پوکی استخوان معمولا در استخوان هایی رخ می دهد که به طور معمول در افراد سالم دچار شکستگی نمی شوند مانند مهره های ستون فقرات یا لگن. در موارد شدید این بیماری، کوچک ترین فشاری مانند خم شدن یا حتی عطسه کردن می تواند منجر به شکستگی استخوان گردد.
تشخیص این بیماری معمولا با روش های خاص سنجش تراکم مواد معدنی استخوان انجام می گردد.
درمان پوکی استخوان معمولا دارویی است. طیف وسیعی از داروها مانند هورمون ها و … برای درمان یا پیشگیری از این بیماری تجویز می گردد.

ارتباط پوکی استخوان و سلامت دهان و دندان 

پوکی استخوان می تواند با درگیر کردن استخوان های فکین بر سلامت دهان و دندان و درمان های دندانپزشکی تاثیر نامطلوب بگذارد. این بیماری می تواند با تحلیل و از بین رفتن استخوان فک همراه گردد که قرار دادن دندان مصنوعی (دست دندان) را بسیار مشکل خواهد کرد.
همچنین کاشتن دندان (ایمپلنت) در افراد دچار این بیماری با مشکلات بیشتر و موفقیت کمتری همراه است.

ارتودنسی و پوکی استخوان

پوکی استخوان بر درمان ارتودنسی نیز موثر است. برخی داروهای درمان این بیماری می توانند مانع حرکت دندان ها طی درمان ارتودنسی شوند.
هدف اصلی این داروها متوقف کردن یا کاهش تحلیل استخوان است.
از آنجایی که لازمه حرکت دندان ها در طی ارتودنسی تحلیل و تشکیل استخوان است، در افراد تحت درمان پوکی استخوان ممکن است درمان ارتودنسی ناممکن باشد
بنابراین در صورت استفاده از داروهای مربوط به درمان پوکی استخوان، لازم است ارتودنتیست داروهای مصرفی پوکی استخوان را تغییر دهد تا با درمان ارتودنسی ثابت تداخل نداشته باشد.

درمان ارتودنسی در بیماران مبتلا به پوکی استخوان

شرایط لثه های پیرامون دندان ها باید مورد ارزیابی قرار گیرند و در صورت نیاز درمان شوند.
متخصص ارتودنسی باید راجع به توقف موقت درمان با داروی کورتیکواستروئید ها و مکمل های استروژن که برای درمان پوکی استخوان بیمار تجویز شده اند، با پزشک بیمار مشورت کند.
فشار وارد بر دندان ها باید بر مبنای ضخامت آلوئولار باشد.
فشار وارده باید سبک تر و کنترل شده تر باشد.
طرح درمان نباید چندان گسترده باشد.
مدت زمان استفاده از نگهدارنده و دوره نگهداری موثر باید طولانی تر باشد.

راهکارهای عملی پیشگیری از پوکی استخوان 

برخی عوامل مستعد کننده پوکی استخوان قابل کنترل نیستند، مانند: استعداد ژنتیکی یا جنسیت. اما می توان با تغییر در شیوه زندگی از جمله موارد زیر، از این عارضه جلوگیری نمود:

تغذیه مناسب 
منع مصرف دخانیات 
محدودیت مصرف برخی داروها 
ورزش و تحرک بدنی.
چکاپ و تشخیص زودهنگام 

متخصص ارتودنسی در کرج